De geur van tijm doet ons meestal denken aan een lekker gerechtje, gekruid met een Provençaalse kruidenmix.
Nu de herfst volop in het land is, doet het ons mijmeren over de zomer en vakanties ergens aan de Middellandse Zee. Enkele tijmsoorten zijn in België echter ook inheems. Grote tijm (Thymus pulegioides) hoort zelfs thuis in het Hageland en heeft een even heerlijke geur. Hij is echter zo goed als verdwenen, waardoor we hem niet meer zo goed kennen. Vroeger werd gras uit de bermen geoogst met de sikkel om de konijnen te voederen. Schapen werkten de klus af door alles netjes kort te grazen. In deze vervlogen tijden, moet de Grote tijm goed gedijt hebben in onze contrein. Grote tijm komt namelijk voor op zonbeschenen, voedselarme plaatsen.
Het beheer van de bermen is echter veranderd en er ontstond een algemene verrijking met voedingsstoffen in ons milieu, wat ervoor gezorgd heeft dat het plantje zo goed al verdwenen is.
Samen met een tijmwerkgroep proberen we daarom de laatste vindplaatsen binnen ons werkingsgebied te beschermen. Met wisselend succes. Door genetische verarming, wegenwerken of onaangepast beheer zijn er de laatste jaren toch nog enkele kleine restpopulaties verdwenen.
Daarom is het nu tijd voor actie. In eerste instantie gaan we in samenwerking met de middelbare school Hasp-O Stadsrand stekjes tijm opkweken tot sterke jonge plantjes. Vervolgens kunnen we een mix van genetisch materiaal uitplanten op de bronlocaties om wegkwijnende populaties te versterken. Daarnaast wordt een grote nieuwe populatie gesticht aan de citadel van Diest op gebied van het Agentschap Natuur en Bos. Op die locatie is een juist beheer gegarandeerd.
De eerste testen met het aanplanten van tijm, opgekweekt door een vrijwilliger van de plantenwerkgroep Oost-Brabant van Natuurpunt, werden reeds uitgevoerd. Zo hebben vrijwilligers enkele weken geleden nog wat plantjes, opgekweekt uit zaad, een nieuwe thuis gegeven.
In twee fases pakken we het nu wat georganiseerder aan. Stekken van 9 bronlocaties werden door de leerlingen netjes gesorteerd en gelabeld en worden nu verzorgd zodat ze kunnen uitgroeien tot sterke jonge plantjes die we in de herfst van 2020 kunnen uitplanten. Dan herhalen we het hele proces nogmaals, inclusief verbeteringen die we leren uit de eerste fase.
Hopelijk wordt dit een succes, redden we de Hagelandse tijm van de ondergang en kunnen we op termijn dit project uitbreiden naar andere bedreigde plantensoorten.
